5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 14üncü maddesinde “Meslek hastalığı, sigortalının çalıştığı veya yaptığı işin niteliğinden dolayı tekrarlanan bir sebeple veya işin yürütüm şartları yüzünden uğradığı geçici veya sürekli hastalık, bedensel veya ruhsal özürlülük halleridir” şeklinde tanımlanmaktadır.

Meslek hastalıkları genel itibariyle önlenebilir hastalıklar olduğu için hem işveren hem de işçinin gerekli tedbirlere uyma zorunluluğu bulunmaktadır. Karşılaşılan durum ise, işçinin çoğu zaman işverenin gerekli yükümlülükleri yerine getirmemesinden meslek hastalığına tutulmasıdır.Bu durumda işçinin maddi-manevi tazminat hakları gündeme gelmektedir. Ayrıca işçinin sağlığının işin edimini yerine getiremeyecek kadar kötü duruma gelmesinin ispatlanması halinde işçinin derhal haklı nedenle fesih yoluna giderek kıdem tazminatını da alması mümkün olabilmektedir.